16 september 2018 - Heb jij ook lopers die zichzelf naar beneden praten? De trainer wordt voorzichtig gevraagd of er perspectief is voor een langere afstand of betere techniek en tegelijkertijd wordt erbij verteld ‘dat het vast niet kan’. Dan is er werk aan de winkel, het is tijd om te coachen naar een groeimentaliteit.
‘Dat lukt me vast niet’, als coach hoor je dat vaak genoeg. Dat hoor je bij lopers die starten, door willen naar een langere afstand en zeker bij meer ingewikkelde technische oefeningen. De mentaliteit met formuleringen over ‘kan niet’, ‘lukt niet’ zet een sporter al vooraf op slot. Het kan nog een graadje negatiever en dat is als bij een eerste oefening het resultaat tegenvalt. Het negatieve beeld wordt nog een keer bevestigd in een nieuwe ervaring. Dat kun je als coach bijna niet voorkomen. Je kunt het deels dempen door het doorgeven van theoretische kennis en starten met eenvoudige oefeningen of stappen. Wat kun je doen om de cyclus van negatieve gedachten te doorbreken. Het ‘dat kan ik vast niet’ omzetten naar ‘samen lukt ons dat’.
Wie gestresst raakt door nieuwe leerervaringen die niet goed uitpakken zit zichzelf in de weg. Probeer je hardlopers te laten ontspannen zodat ze open staan voor nieuwe ervaringen. Een ontspannen mind maakt de weg vrij om kleine fouten die altijd samengaan met een leerproces met humor en flexibiliteit op te vangen. Rome werd niet in één dag gebouwd en hardlooptechniek heb je niet in één training onder de knie.
Als iemand een beweging ervaart, heeft dat een grote invloed op het leerproces. Als je tussen de oefeningen door de hardlopers bijpraat over hoe je groeit als hardloper, breng je meer rust in het leerproces. Vraag de lopers naar hoe zij groei ervaren. Je kunt dat ook extra stimuleren door te vragen welke goede ervaring zij hadden met groei eerder in hun leven. Als je die positieve ervaring koppelt aan het proces op dat moment haal je de negatieve houding eruit.
Mensen vragen veel van zichzelf. De maatschappij lijkt constant op zoek naar instant oplossingen. Voor een complexe taak als het beter leren van een sport is er nauwelijks een kant-en-klare-oplossing mogelijk. Sommigen leren snel, anderen langzaam maar het heeft tijd nodig. In die tijd helpt het enorm als hardlopers hun leercurve kunnen relativeren. Daar heb je als trainer een sleutelrol in. Ben je alleen maar bezig met motivatie en opzwepen dan kan de frustratie snel oplopen. Veel motiveren is goed maar bijvoorbeeld bij techniek gaat er ook om dat een beweging klopt en correct wordt uitgevoerd. Mensen mogen zichzelf wel wat meer ruimte gunnen in hun sportieve ontwikkeling. Wie weet helpt dat ook in de persoonlijke ontwikkeling.
Een technische oefening kan voor een trainer als makkelijk aanvoelen. Voor de hardloper kan iedere stap al ingewikkeld blijken. Zie het als leren dansen. Eerst kijk en tel je veel en pas veel later zit alles motorisch in het geheugen en gaat het dansen vloeiend. Veel ingewikkelde looptechnieken hebben veel weg van dansen. Bekijk als trainer waar de blokkades opkomen bij je lopers. Ga terug en breek de techniek in nog kleinere blokje. Denk daarbij aan houding van de romp, de armen, bekken, benen en voeten.
Een kind leert lopen met vallen en opstaan. Pas veel later kan het echt goed lopen. Als hardloper beter leren hardlopen gaat daarom ook niet zomaar. Trek als trainer vergelijkingen met andere leerervaringen, of met eerdere ervaringen van hardlopers op hetzelfde onderdeel. Je zal merken dat hardlopers dan snel de calculatie gevoelsmatig maken of ze er boven of onder zitten. Je opent in ieder geval de deur dat niet alles meteen goed hoeft te zijn. Dat geeft een positieve draai aan het leerproces.
Nu heb je 5 tools in handen waarmee je een negatief beeld kunt omvormen naar een positieve ervaring.
