9 november 2018 - De grootste valkuil bij hardlopers is het verschil tussen de gewenste voorbereiding op een evenement en de werkelijke trainingsopbouw. Je maakt als trainer nog wel eens mee dat een opbouw opeens in de helft van de tijd moet. Dat wil de hardloper, meldt hij met een angstige blik in de ogen. Dat levert veel stress op.
Wat er in de mind gebeurt van een hardloper die opeens alles in een korte tijd wil doen: het lijkt wel een hogedrukpan aan emoties. Die emoties dreigen de overhand te nemen en voeren dan vaker het woord tussen de oren dan de rationele feiten. Lastig want als trainer en coach moet je daarmee omgaan voordat je weer tot de fysieke feiten komt. De mind bepaalt veel maar je vertrekpunt is de kracht, uithoudingsvermogen en veerkracht van je hardloper.
Voordat de hardloper in de kramp schiet ‘oh dat kan allemaal niet’, neem samen een stap terug. Tip: scheid de emoties van de feiten. Wat is er aan de hand? Waar staan we nu met de conditionele vorm? En hoe voel je je daarbij? Dan heb je al redelijk de sporen ontward die door het hoofd van de hardloper gaan. Je kunt nu meer vanuit rust stappen ondernemen in coaching (emoties en ontwikkeling) en fysieke training (je vakmanschap als trainer).
Terwijl jij als trainer en coach weer naar de tekentafel gaat (niet té overhaast een reactie en trainingsplan geven na de vaststelling dat de opbouw in een veel kortere tijd moet) zet je de loper gewoon aan het werk. De gedachtestroom kun je doorbreken door toch gewoon de trainingen door te zetten. Ga trainen, doe de oefeningen, ga door met looptechniek. Door aan de slag te gaan, komt er ook weer rust. Ga stap voor stap door het proces. Als de hardloper teveel met de consequenties van de korte opbouw bezig is, stapelt de stress weer op. Dat kan leiden tot opgave of blokkades.
Heb je het trainingsplan aangepast? Stel dan eerst vast dat je minder solide aan de start verschijnt van het geplande evenement. Kwetsbaar opstellen, heet dat in psychologisch jargon. Dat is zeker niet erg want het opent deuren. Je gaat in de mind van ‘het is niet mogelijk in zo een korte tijd’ naar ‘hoe ver komen we dan?’. Bij genoeg mentale veerkracht kan dat verrassend genoeg nog heel ver zijn.
Draai het proces om. Hardlopers denken vaak in de termen van een doel dat niet wordt gehaald door de korte voorbereiding. Zij zien lagere kilometersnelheden dan gewenst, of minder omvang in het logboek van de trainingen. Draai het om naar waar jullie dankbaar voor zijn in de resultaten van dit proces dat zoveel is ingekort. Leg het verband tussen bereikte doelen en het korte tijdsbestek. Dat levert vaak bijzondere lessen op voor de toekomst. Wie weet kom je toch op de 100% uit. Meestal lukt dat niet maar met veerkracht en de rust die je als trainer hebt teruggebracht in het maken van stappen, krijg je veel voor elkaar.
Stap niet in de valkuil dat de korte voorbereidingstijd de schuld is van een minder goede prestatie. Afgezien van blessures is het vaak achteraf bezien een keuze van een hardloper, bewust of onbewust. Lopers maken zelf keuzes en die zijn van invloed op wensen en resultaten. Soms is een korte voorbereidingstijd extra spannend, intensief maar ook intrigerend voor een volgend trainingsprogramma. Onder druk leer je nog sterker waar de grenzen liggen. Dat geeft je als coach meer data en indrukken die je voor de volgende fase in een jaarplanning, of langer kunt gebruiken.
De meeste coaches ervaren dat lopers goed presteren als zijn buiten hun normale trainingsprestaties komen. De druk door een korte voorbereidingstijd kan dat nog meer aanwakkeren. Ga mee met die flow. Merk je toch weer dat de stress de overhand krijgt? Ga weer in gesprek met de loper over waarom de stress toeslaat en waar jullie fysiek staan. Neem met hem of haar door wat het dan is dat zo beangstigend werkt. Breng weer rust in de trainingen zodat je ieder week weer stapjes vooruit kunt noteren. Dan groeit weer het vertrouwen in eigen kunnen. Goede communicatie is nodig bij een korte voorbereidingstijd. Hoe korter de tijd, hoe meer je let op signalen van de loper zodat jullie beiden de focus goed houden.
